راهکارهای مدیریتی پرورش طیور در فصل گرم – بخش ۴

طراحی سیستم تهویه

بیشتر مرغداری‌های مناطق گرمسیر از سیستم تهویه عرضی استفاده می‌کنند ولی این سیستم کارایی لازم در خنک‌سازی طیور را ندارد.

سیستم تهویه تونلی :

در شرایط آب و هوایی گرم موثرتر است. در این سیستم هوا از ابتدای سالن وارد شده و پس از حرکت در طول آشیانه و عبور از روی پرنده و تعویض هوای سالن با هواکش‌های پرقدرت از انتهای سالن خارج می‌شود. این جریان هوا پرندگان را به میزان ۵ – ۷ درجه خنک می‌کند.

(سرعت جریان هوا در این سیستم ۲ – ۲/۵ متر بر ثانیه است.)

سیستم خنک کننده پد کولینگ:

در این سیستم با استفاده از روش ریزش آب از نازل‌های تعبیه شده در قسمت بالایی پد، پدها خیس شده و رطوبت لازم برای تبخیر ایجاد می‌شود.

– پدها باید به طور منظم بررسی شوند. پد کثیف در مقابل جریان هوا مقاومت کرده و خروج هوا توسط فن‌ها را مشکل کرده که استهلاک فن هم افزایش می‌یابد.

– در سیستم تهویه تونلی استفاده از پدکولینگ‌ها باعث کاهش دما به میزان ۸ – ۱۲ درجه سانتی‌گراد در مناطق مرطوب و تا ۲۵ درجه در مناطق خشک می‌شود.

سیستم مه‌پاش:

نگهداری از این سیستم آسان‌تر بوده و نیازی به نظافت یا جایگزینی پد سلولزی ندارد و اتلاف آب کمتر است.

– بهتر است تعداد خطوط و درازای مه‌پاش متناسب با ابعاد سالن باشد.

– مه‌پاش‌های پرفشار در مقایسه با کم‌فشار، قطره‌های کوچک‌تری ایجاد می‌کنند و باعث تبخیر سریع‌تر می‌شود. ایجاد بستر خیس از مشکلات سیستم مه‌پاش کم‌فشار است.

– نازل‌های مه‌پاش از نظر گرفتگی رسیدگی شوند. با نصب فیلتر در محل ورودی آب از رسوب و گرفتگی نازل‌های مه‌پاش جلوگیری شود.

– در فشار ثابت، هر قدر میزان قطر خروجی نازل کمتر شود، دبی خروجی آب کاهش اما میزان نسبت تبخیر آب افزایش می‌یابد.

علاوه بر سیستم تهویه سالن، استفاده از پنکه‌های سقفی با ارتفاع ۲ متر از کف سالن و فاصله ۱/۱۵ در امتداد سالن سبب افزایش کارایی تهویه می‌شود.